Καλησπέρα φίλοι μου.

Λίγο πριν φύγει ο Φεβρουάριος και πριν μπούμε στην Άνοιξη, νομίζω ότι είναι πλέον καιρός να αρχίσω να επικοινωνώ μαζί σας μέσα του blog μου.

Ο πόνος από την απώλεια που βίωσα δεν μπορεί εύκολα να περάσει, αλλά η ζωή οφείλει να συνεχιστεί. Και επειδή ξέρω ότι και ο πατέρας μου θα ήθελε το ίδιο, υπόσχομαι ότι θα προσπαθήσω να καταστήσω το συγκεκριμένο blog, έναν αξιόλογο και ουσιαστικό φορέα επικοινωνίας, ο οποίος θα λειτουργεί σε καθημερινή βάση και θα μας διατηρεί σε επαφή.

Ελπίζω μόνο ο πατέρας μου να είναι χαρούμενος και περήφανος γι΄ μένα από εκεί ψηλά.


Τα λέμε καθημερινά...